Το Εθνικό Πάρκο Ντέναλι βρίσκεται στην Αλάσκα, έχει έκταση 24.500 τετ.χλμ και το μαγευτικό του τοπίο περιλαμβάνει λίμνες, χιονισμένα δάση, άγρια ζώα, αλλά και τον μεγαλύτερο παγετώνα!
Το εθνικό πάρκο Ντέναλι παίρνει το όνομα του του απο το ψηλότερο βουνό της Βόρειας Αμερικής, γνωστό και ως "McKinley" με υψόμετρο 6.190μ. Η ονομασία "McKinley" που κρατούσε απο το 1896, άλλαξε απο την κυβέρνηση των ΗΠΑ τον Αύγουστο του 2015, σε "Denali", προς τιμήν του επικεφαλής του κράτους της Αλάσκας, ως το 1975. Το όρος Ντέναλι σήμερα συνεχίζει να κερδίζει 1 χιλιοστό ύψους κάθε χρόνο λόγω της συνεχιζόμενης σύγκλισης των τεκτονικών πλακών της Βόρειας Αμερικής και του Ειρηνικού.
Το 1906 υπήρξε η ιδέα δημιουργίας ενός εθνικού πάρκου στην περιοχή και το 1917, έντεκα χρόνια μετά, ο πρόεδρος των ΗΠΑ υπέγραψε το νομοσχέδιο δημιουργώντας το "Εθνικό Πάρκο McKinley", το οποίο χαρακτηρίστηκε διεθνής βιόσφαιρα το 1976. Το πάρκο βρίσκεται στην κεντρική περιοχή της Alaska Range, μια οροσειρά 970 χιλιομέτρων. Περιλαμβάνει το κεντρικό και υψηλότερο τμήμα της Αλάσκα, μαζί με πολλούς από τους παγετώνες και παγετώδεις κοιλάδες. Η Denali Park Road περνάει κατά μήκος της ανατολικής πλευράς του πάρκου, διασχίζοντας την οροσειρά της Αλάσκα, ενώ η είσοδος του πάρκου είναι περίπου 18χλμ νότια του Χίλι. Στο πάρκο μπορεί κανείς να φτάσει οδικώς αλλά και αεροπορικώς, καθώς λίγα χιλιόμετρα απο την είσοδό του λειτουργεί και ενα μικρό αεροδρόμιο. Στο εσωτερικό του πάρκου υπάρχουν 4 περιοχές κάμπινγκ αλλά και πολλά ξενοδοχεία, εστιατόρια και καταστήματα με είδη δώρων. Οι επισκέπτες που θέλουν να αναρριχηθούν στο όρος Ντέναλι πρέπει να βρεθούν στο σταθμό Ταλκέθα, 160χλμ περίπου μετά την είσοδο του πάρκου, στο κέντρο δραστηριοτήτων ορειβασίας που είναι ανοιχτό όλο το χρόνο και εκεί να λάβουν άδεια για ορειβασία αλλά και να περάσουν ένα τεστ προσανατολισμού. Σήμερα, 400.000 άνθρωποι επισκέπτονται το πάρκο κάθε χρόνο!
Οι παγετώνες καλύπτουν το 16% του πάρκου. Οι περισσότεροι απ αυτούς βρίσκονται στη νοτιοανατολική πλευρά και οι 5 μεγαλύτεροι είναι ο Ρουθ με 50χλμ μήκος και 1.200μ πάχος! ο Καλίθα και ο Έλριτζ με 48χλμ, ο Τοκοσίτα με 37χλμ και ο Γέτνα με 32χλμ. Ωστόσο, ο μεγαλύτερος παγετώνας είναι ο Μάλντροου με 51χλμ μήκος και βρίσκεται στην βόρεια πλευρά του πάρκου. Λόγω των σκληρών συνθηκών στην περιοχή, σχετικά πολλοί είναι και οι 84 αρχαιολογικοί χώροι που έχουν καταγραφεί εντός των ορίων του πάρκου, που αποτελούσαν καταφύγια κυνηγών.
Στο πάρκο ευδοκιμούν πάνω από 450 είδη ανθοφόρων φυτών και παρά την ανθρώπινη επίδραση, η περιοχή φιλοξενεί πολλά είδη θηλαστικών αλλά και μικρότερα ζώα, όπως οι Αρκτικοί σκίουροι, οι κάστορες, οι αλεπούδες και οι λαγοί με χιονοπέδιλα. Αποδημητικά είδη πουλιών κατοικούν στο πάρκο κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού, όπως και αρκετά είδη ψαριών που μοιράζονται τα νερά του πάρκου. Επίσης ένα σπάνιο και μοναδικό αμφίβιο είδος, ο ξύλινος βάτραχος, ζει μεταξύ των λιμνών του εθνικού πάρκου Ντέναλι!
Οι υπάλληλοι του πάρκου προσπαθούν να διατηρήσουν ανέπαφη την άγρια ζωή, απαγορεύοντας την σίτιση των ζώων, καθώς αυτή μπορεί να αλλάξει τις διατροφικές τους συνήθειες. Οι επισκέπτες πρέπει να βλέπουν τα ζώα από ασφαλή απόσταση και παρά τον μεγάλο αριθμό των αρκούδων στο πάρκο, η ενημέρωση έχει μειώσει σημαντικά τον αριθμό των ατυχημάτων στο πάρκο. Το 2012 υπήρξε μια θανατηφόρα επίθεση αρκούδας Grizzly σε έναν πεζοπόρο, ενώ την τραβούσε φωτογραφίες. Η έρευνα έδειξε ότι παραβίασε τους κανονισμούς του πάρκου.
Το 1992, ο Chris McCandless, ένας φανατικός φυσιολάτρης, εισχώρησε στην Αλάσκα και εγκαταστάθηκε κοντά στη λίμνη Βεντιτίκα εντός του Εθνικού Πάρκου Ντέναλι. Κουβαλούσε λίγα τρόφιμα και εξοπλισμό, ενώ είχε την επιθυμία να ζήσει μόνος μέσα στην άγρια φύση. Σχεδόν τέσσερις μήνες αργότερα, ο McCandless βρέθηκε νεκρός, ζυγίζοντας 30 kg. Η ζωή του έγινε βιβλίο και αργότερα ταινία απο τον Σον Πεν που γνώρισε παγκόσμια επιτυχία, ενώ ήταν υποψήφια για 2 Χρυσές Σφαίρες αλλά και 2 βραβεία Όσκαρ τη χρονιά του 2007!
Δείτε το στο χάρτη:
ΠΗΓΗ:Wikipedia