Tο Τεοτιουακάν είναι η σημαντικότερη και μεγαλύτερη προκολομβιανή πόλη του Μεξικού, βρίσκεται 40 περίπου χιλιόμετρα βορειοανατολικά της σύγχρονης πόλης του Μεξικού.
Το όνομα "Τεοτιουακάν" δόθηκε στην πόλη από τους Αζτέκους και σημαίνει "Η πόλη των θεών". Μέχρι τη δεκαετία του 1920 ελάχιστα πράγματα ήταν γνωστά για το Τεοτιουακάν, σήμερα η αρχαιολογική έρευνα κατάφερε να αναπαραστήσει τη χιλιόχρονη ιστορία της αρχαίας αυτής μητρόπολης του Μεξικού. Το θρησκευτικό ιερατείο ασκούσε υπέρτατη εξουσία και είναι διαπιστωμένο ότι από τον 3ο μ.Χ. αιώνα τελούνταν ανθρωποθυσίες οι οποίες συνδέονταν με την ταύτιση ηγεμόνα, ιερέα και πολεμιστή, καθώς και με τη λατρεία του πολέμου, μέσω της οποίας η πόλη αντλούσε τη στρατιωτική της δύναμη. Η πόλη του Τεοτιουακάν χαρακτηριζόταν από μεγάλα και επιβλητικά κτίσματα που περιλάμβαναν, εκτός από τα συγκροτήματα των κατοικιών, ναούς, μεγάλες πλατείες, γήπεδα και ανάκτορα των ηγεμόνων, ευγενών και ιερέων.
Ο τελετουργικός χώρος της πόλης θεωρείται ένα από τα εντυπωσιακότερα επιτεύγματα του προκολομβιανού Νέου Κόσμου. Το μέγεθος και η ποιότητα των μνημείων, η πρωτοτυπία της αρχιτεκτονικής και η θαυμαστή εικονογραφία στα κτήρια ή στα αγγεία με μοτίβα από πεταλούδες, αετούς, κογιότ με φτερά και ιαγουάρους, υποδηλώνουν πέραν πάσης αμφιβολίας έναν υψηλού επιπέδου πολιτισμό. Τα κύρια μνημεία της πόλης του Τεοτιουακάν συνδέονται μεταξύ τους με ένα κεντρικό δρόμο πλάτους 45μ και μήκους 2χλμ που ονομάζεται "Λεωφόρος των Νεκρών" γιατί πιστεύεται ότι ήταν στρωμένος με τάφους. Ανατολικά βρίσκεται η επιβλητική "Πυραμίδα του Ήλιου", η τρίτη μεγαλύτερη πυραμίδα στον κόσμο που έχει όγκο 1.000.000 κυβικά μέτρα. Πρόκειται για μια βαθμιδωτή πυραμίδα με διαστάσεις βάσης 219,4 Χ 231,6μ και ύψος 65μ. Στην κορυφή της πυραμίδας υπήρχε ένα τεράστιο βάθρο όπου τελούνταν οι ανθρωποθυσίες. Στο βόρειο άκρο της πόλης η Λεωφόρος των Νεκρών καταλήγει στην "Πυραμίδα της Σελήνης". Στο νότιο τμήμα βρίσκεται ο "Ναός του Κετζαλκόατλ", αφιερωμένος στο θεό με τη μορφή φτερωτού φιδιού που χαρίζει ζωή και γονιμότητα. Μια γλυπτική αναπαράσταση του θεού Κετζαλκόατλ και δώδεκα κεφαλές φτερωτών φιδιών κοσμούν τις δύο πλευρές της ανηφορικής κλίμακας του ναού.
Η πρώτη ανθρώπινη εγκατάσταση στην περιοχή ανάγεται στο 600π.Χ., που υπήρχαν διάσπαρτα μικρά χωριά, ενώ υπολογίζεται ότι ο συνολικός πληθυσμός της κοιλάδας Τεοτιουακάν ανερχόταν σε 6.000 κατοίκους. Η περίοδος από το 200 π.Χ. και μετά σηματοδοτείται απο τη γένεση μιας πραγματικής πόλης, το Τεοτιουακάν διαμορφώθηκε πάνω στον άξονα της "Λεωφόρου των Νεκρών" που βρισκόταν τότε στο στάδιο της κατασκευής της. Έχουν ανακαλυφθεί 23 συμπλέγματα ναών που ανήκουν στην περίοδο αυτή και βρίσκονται κατά μήκος της Λεωφόρου των Νεκρών. Τότε χτίστηκαν και τα εντυπωσιακότερα μνημεία, οι Πυραμίδες του Ήλιου και της Σελήνης. Η περίοδος έως το 350 μ.Χ. μαρτυρά την μετεξέλιξη του Τεοτιουακάν από πόλη-κράτος σε μητροπολιτικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής και η περίοδος μετά το 350μ.Χ., η λεγόμενη Κλασική Περίοδος, η πόλη έφθασε στην κορυφή της ισχύος και της δόξας της. Ο πληθυσμός της υπολογιζόταν στις 150.000-200.000 κατοίκους και η πόλη συγκαταλεγόταν στις μεγαλύτερες πόλεις του αρχαίου κόσμου. Ήταν η έκτη σε μέγεθος πόλη του κόσμου, με 2.000 κτήρια και έκταση 30 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η τελευταία περίοδος αρχίζει από το 650μ.Χ. διαρκεί έναν περίπου αιώνα μέχρι το 750μ.Χ. και σηματοδοτησε την τελική κατάρρευση του Τεοτιουακάν, όταν η πόλη καταστράφηκε από τους Τολτέκους που εισέβαλαν στην περιοχή. Ναοί, ανάκτορα, μέγαρα ευγενών και ιερέων και συγκροτήματα κατοικιών μετατράπηκαν σε ερείπια, ενώ ο πληθυσμός σφαγιάστηκε και διασκορπίστηκε στην ευρύτερη περιοχή. Μερικές χιλιάδες μόνο συνέχισαν να κατοικούν ανάμεσα στα ερείπια της κατεστραμένης πόλης.
Από το 1987 η προκολομβιανή πόλη του Τεοτιουακάν περιλαμβάνεται στον κατάλογο των πολιτιστικών μνημείων της UNESCO.
Δείτε το στο streetview
Δείτε το στο χάρτη:
ΠΗΓΗ:Wikipedia
