Οι Γραμμές της Νάσκα είναι μία σειρά αρχαίων γεωγλυφικών στην έρημο Νάσκα του Περού, που καλύπτουν μία έκταση μεγαλύτερη των 500τ.χλμ, ανάμεσα στις πόλεις Νάσκα και Πάλπα.
 |
| Ο Χάρτης των γεωγλυφικών (πιο πάνω "η Μαϊμού") |
Παρόλο που μερικά από τα γεωγλυφικά μοιάζουν με χαρακτηριστικά σχέδια της φυλή Παράκας, οι επιστήμονες πιστεύουν πως οι Γραμμές της Νάσκα δημιουργήθηκαν από τη φυλή Νάσκα. Οι εκατοντάδες ξεχωριστές μορφές που σχηματίζονται από τις γραμμές, ποικίλουν από τα πιο απλά γεωμετρικά σχήματα, μέχρι σχέδια λάμα, αραχνών, καρχαριών, μαϊμούδων κ.α. δημιουργήθηκαν σκάβοντας την κοκκινωπή επιφάνεια της ερήμου, έως ότου φανεί το ασπριδερό στρώμα άμμου που βρίσκεται από κάτω. Οι μεγαλύτερες φιγούρες έχουν μήκος μεγαλύτερο των 200μ που χάρη στο ξηρό και σταθερό κλίμα της περιοχής, καθώς και στη γεωγραφική απομόνωση της, το μεγαλύτερο μέρος των γραμμών έχει συντηρηθεί.
Αντίθετα με την κοινή πεποίθηση ότι οι γραμμές και οι μορφές είναι ορατές μόνο κατά την πτήση, στην πραγματικότητα είναι ορατές και από τους πρόποδες των γειτονικών βουνών. Ανακαλύφθηκαν αρχικά από τον Περουβιανό αρχαιολόγο Toribio Mejia Xesspe, ο οποίος τις εντόπισε κατά τη διάρκεια πεζοπορίας στους λόφους το 1927 και τις ανέφερε προς συζήτηση σε συνέδριο στη Λίμα το 1939. Τα εύσημα του πρώτου μελετητή που μελέτησε σοβαρά τις Γραμμές της Νάσκα αποδίδονται στον Paul Kosok, ιστορικό από το Πανεπιστήμιο του Long Island, το 1940-41 στην προσπάθειά του να κατανοήσει το σκοπό των Γραμμών της Νάσκα, πρότεινε ως μια από τις αρχικές αιτίες για την ύπαρξη των μορφών: να αποτελέσουν δείκτες στον ορίζοντα που να προσδιορίζουν το σημείο όπου ανέτειλαν ο ήλιος και άλλα ουράνια σώματα. Αρχαιολόγοι, ιστορικοί και μαθηματικοί έχουν όλοι πασχίσει να προσδιορίσουν το σκοπό των γραμμών.
 |
| Το τρίγωνο |
Ο καθορισμός του τρόπου με τον οποίο δημιουργήθηκαν διευκολύνθηκε όταν έγινε αντιληπτός ο λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκαν. Οι μελετητές διατύπωσαν τη θεωρία ότι ο λαός Νάσκα θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιήσει απλά εργαλεία και εξοπλισμό ελέγχου για να κατασκευάσει τις γραμμές. Αρχαιολογικές έρευνες έχουν εντοπίσει στο τέλος κάποιων από τις γραμμές ξύλινους πασσάλους στο έδαφος, γεγονός που υποστηρίζει αυτή τη θεωρία. Η Ραδιοχρονολόγηση Άνθρακα 14 ενός τέτοιου πασσάλου αποτέλεσε τη βάση για τον καθορισμό της ηλικίας του πολύπλοκου σχεδίου. Ο μελετητής Joe Nickell από το Πανεπιστήμιο του Κεντάκι κατάφερε να αναπαράγει της μορφές χρησιμοποιώντας εργαλεία και τεχνολογία που ήταν διαθέσιμη στο λαό Νάσκα. Το National Geographic χαρακτήρισε την εργασία του «αξιοσημείωτη στην ακρίβειά της» όταν τη σύγκρινε με τις πραγματικές γραμμές. Με προσεκτικό σχεδιασμό και απλές τεχνολογίες, μια μικρή ομάδα ατόμων θα μπορούσε να αναπαράγει ακόμα και τις μεγαλύτερες μορφές μέσα σε λίγες μέρες, χωρίς οποιαδήποτε εναέρια βοήθεια.
 |
| Ο Αστροναυτης |
Στο έδαφος, οι περισσότερες από τις γραμμές σχηματίζονται από μία ρηχή τάφρο βάθους μεταξύ 10cm και 15cm. Τέτοιες τάφροι δημιουργήθηκαν αφαιρώντας τα, καλυμμένα με οξείδιο του σιδήρου, καφε-κόκκινα χαλίκια που καλύπτουν την επιφάνεια της ερήμου Νάσκα. Mε την αφαίρεση αυτού του στρώματος αμμοχάλικου εμφανίζεται στον πυθμένα της τάφρου ένα ανοιχτόχρωμο στρώμα γης που έρχεται σε έντονη χρωματική αντίθεση με την περιβάλλουσα επιφάνεια του εδάφους. Oι Νάσκα "σχεδίασαν" αρκετές εκατοντάδες απλές αλλά τεράστιες καμπυλόγραμμες μορφές ζώων και ανθρώπων με αυτήν την τεχνική. Συνολικά το πόνημα των εργασιών στο χώμα είναι κολοσσιαίο και πολύπλοκο: η περιοχή που περιλαμβάνει τις γραμμές είναι περίπου 500 τετραγωνικά χιλιόμετρα και οι μεγαλύτερες φιγούρες εκτείνονται ως και περίπου 270μ. Μετρήσεις για τις φιγούρες έδωσαν αποτελέσματα που περιλαμβάνουν τα 93μ για το Κολιμπρί, τα 134μ για τον Κόνδορα, τα 93x58μ για τον Πίθηκο και τα 47μ για την Αράχνη. Το εξαιρετικά ξηρό, χωρίς ανέμους και σταθερό κλίμα της περιοχής Νάσκα έχει διατηρήσει τις γραμμές σε πολύ καλή κατάσταση. Η έρημος Νάσκα είναι μια από τις ξηρότερες στη Γη και διατηρεί μια θερμοκρασία γύρω στους 25°C καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Η έλλειψη ανέμων έχει βοηθήσει στο να μην σκεπαστούν οι γραμμές και να μείνουν ακάλυπτες και ορατές ως σήμερα.
 |
| Το Πουλί |
Αρχές του 2011 ανακοινώθηκε η ανακάλυψη δύο νέων μικρών μορφών από μια Ιαπωνέζικη ομάδα από το Πανεπιστήμιο Yamagata. Μία από αυτές προσομοιάζει με ανθρώπινο κεφάλι και χρονολογείται στην πρώιμη περίοδο του πολιτισμού των Νάσκα ή και νωρίτερα και η άλλη, που δεν έχει χρονολογηθεί, ένα ζώο. Τον Μάρτιο του 2012 το Πανεπιστήμιο ανακοίνωσε ότι, τον Σεπτέμβριο του 2012 πρόκειται να ανοίξει ένα νέο ερευνητικό κέντρο στην περιοχή ώστε να πραγματοποιηθούν μελέτες της περιοχής για τα επόμενα 15 έτη. Η ομάδ εκτελεί έρευνα πεδίου στην περιοχή από το 2006 οπότε και ανακάλυψε περίπου 100 νέα γεωγλυφικά. Οι γραμμές της Νάσκα αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
 |
| Η Αράχνη Το Σπιράλ Ο Παπαγάλος |
Δείτε το στο χάρτη:
ΠΗΓΗ:Wikipedia
