To Ναουρού είναι το μικρότερο κράτος της Γης, με 21τετ.χλμ έκταση και 10.000 κατοίκους περίπου, επίσης είναι το μόνο δημοκρατικό κράτος χωρίς επίσημη πρωτεύουσα. Παλιότερα ήταν γνωστό ως "Νησί της Χαράς".
Το Ναουρού βρίσκεται 4.000χλμ βορειοανατολικά της Αυστραλίας. Είναι το μικρότερο σε πληθυσμό μέλος του ΟΗΕ και πρώην βρετανική αποικία, ενώ από το 1888 η Γερμανία, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία εκμεταλλεύθηκαν τα φωσφορικά του αποθέματα. Μετά την ανεξαρτησία του το 1968 η βιομηχανία φωσφόρου είχε κάνει τους κατοίκους του Ναουρού έναν από τους πλουσιότερους λαούς του κόσμου. Ωστόσο τη δεκαετία του '90 η κακή οικονομική διαχείριση και η εξάντληση των αποθεμάτων φωσφόρου έφεραν το Ναουρού στο χείλος της καταστροφής, αποτέλεσε για σύντομο χρονικό διάστημα φορολογικό παράδεισο και κέντρο για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος.
Η χώρα κατοικήθηκε για πρώτη φορά από Μικρονήσιους και Πολυνήσιους τουλάχιστον 3.000 χρόνια πριν. Υπήρχαν 12 φυλές στο νησί, οι οποίες αντιπροσωπεύονται στο δωδεκάκτινο αστέρι της σημαίας της χώρας. Για την ιστορία του νησιού τίποτα δεν ήταν γνωστό μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, όταν φαλαινοθήρες και έμποροι άρχισαν να επισκεπτόνται το νησί για ανεφοδιασμό και οι νησιώτες αντάλλασσαν τρόφιμα για αλκοολ και πυρομαχικά που χρησιμοποιήθηκαν στη διάρκεια του 10ετούς εμφυλίου πολέμου το 1878 που είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί ο πληθυσμός του νησιού από 1.400 σε 900 άτομα. Η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φωσφορικών αλάτων αργότερα έκανε τους κατοίκους του νησιού πλούσιους σε σημείο που είχαν ένα από τα μεγαλύτερα κατά κεφαλή ΑΕΠ στον κόσμο. Στη δεκαετία του '90 το Ναουρού έγινε φορολογικός παράδεισος και πρόσφερε διαβατήρια σε ξένους υπηκόους με αμοιβή. Η Διακυβερνητική Δύναμη Οικονομικής Δράσης αναγνώρισε το Ναουρού ως κέντρο ξεπλύματος βρόμικου χρήματος και υπό την πίεση της, εισήχθει νομοθεσία το 2003, με βάση την οποία έφυγαν από τη χώρα τα «βρόμικα χρήματα». Το 1989 η χώρα κινήθηκε νομικά εναντίον της Αυστραλίας στο Διεθνές Δικαστήριο λόγω των περιβαλλοντικών βλαβών που προκλήθηκαν εξαιτίας της εξόρυξης φωσφάτος. Η ενέργεια αυτή είχε αποτέλεσμα την πολιτική αστάθεια και το Ναουρού άλλαξε 17 κυβερνήσεις στο διάστημα 1989-2003. Τα 3/4 της ξηράς έχουν εξαφανιστεί, αλλα και η θαλάσσια πανίδα θεωρείται νεκρή εξαιτίας της εξόρυξης κατά 40%. Το νησί πλέον κατατάσσεται από τον ΟΗΕ ανάμεσα σε εκείνα που κινδυνεύουν να καλυφθούν από τη θάλασσα, λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου, που επιφέρει την άνοδο της στάθμης των υδάτων. Περιορισμένες είναι και οι πηγές καθαρού νερού στο Ναουρού. Η συλλογή του βρόχινου νερού γίνεται με αποθηκευτικά βυτία στις στέγες και οι νησιώτες εξαρτώνται από ένα εργοστάσιο αφαλάτωσης. Στο νησί δεν υπάρχουν καθόλου θηλαστικά ζώα, παρά μόνο πουλιά, έντομα και καβούρια της ξηράς. Ο αρουραίος της Πολυνησίας, γάτες, σκύλοι, χοίροι και κοτόπουλα έχουν εισαχθεί στο νησί από άλλες χώρες. Ο τουρισμός δε συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη του Ναουρού, ενδεικτικά υπάρχουν μόνο δύο ξενοδοχεία στο νησί.
 |
| Οτι απομένει απο τις εξωρήξεις φωσφάτων |
Το Ναουρού δεν έχει καθόλου ένοπλες δυνάμεις και την ευθύνη για την ασφάλεια της χώρας έχει βάσει ανεπίσημης συμφωνίας, η Αυστραλία. Υπάρχει μικρή αστυνομική δύναμη για τον έλεγχο των πολιτών. Δεν υπάρχουν καθημερινές εφημερίδες, όμως κυκλοφορούν εβδομαδιαίες και δεκαπενθήμερες εκδόσεις. Επίσης λειτουργεί ένας κρατικός ραδιο-τηλεοπτικός σταθμός. Το ποδόσφαιρο αποτελεί δημοφιλές άθλημα στη χώρα. Υπάρχει ένα μίνι πρωτάθλημα με 7 ομάδες και όλοι οι αγώνες διεξάγονται στο μοναδικό γήπεδο της χώρας, το Linkbelt Oval. Στο Ναουρού είναι δημοφιλή και άλλα αθλήματα, όπως το σόφτμπολ, το κρίκετ, το γκολφ, η αντισφαίριση και η ιστιοπλοΐα. Το Ναουρού μετέχει στους Αγώνες της Κοινοπολιτείας και στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου διακρίθηκε στην άρση βαρών. Ο Μάρκους Στίβεν, κάτοχος μεταλλίου στο άθλημα αυτό, εξελέγη βουλευτής το 2003 και στην προεδρία της χώρας το 2007. Επίσης σαν άθλημα είναι ευρύτατα διαδεδομένο το πιάσιμο πουλιών με λάσο.
Δείτε το στο χάρτη:
ΠΗΓH:Wikipedia
