Τρίτη 19 Μαΐου 2015

ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ - ΛΑΚΩΝΙΑ - ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΟΣ (MONEMVASIA - LAKONIA - PELOPONNISOS Ν36'41182 Ε23'03081)


Η Μονεμβασιά είναι μια μικρή ιστορική πόλη που βρίσκεται στην ανατολική Πελοπόννησο, στο νομό Λακωνίας.

Η Μονεμβασιά είναι περισσότερο γνωστή από το μεσαιωνικό φρούριο, στον ομώνυμο "Βράχο της Μονεμβασιάς", που αποτελεί στην κυριολεξία μια μικρή νησίδα που συνδέεται με γέφυρα στη Λακωνική ακτή.

Το όνομά της Μονεμβασιάς προέρχεται από τις Ελληνικές λέξεις Μόνη και Έμβασις, αφού πολλές από τις οδούς είναι στενές και κατάλληλες μόνο για πεζούς. Η Μονεμβασιά σήμερα έχει 4.500 κατοίκους περίπου. Μπαίνοντας στην πόλη ο κεντρικός δρόμος με το βυζαντινό καλντερίμι οδηγεί στη Πλατεία με το παλιό κανόνι και την Εκκλησία του Ελκομένου Χριστού. Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος καταγόταν από τη Μονεμβασιά και εκεί βρίσκεται σήμερα ο τάφος του.

Η καίρια θέση της Μονεμβασιάς στο θαλάσσιο δρόμο προς την ανατολική Μεσόγειο υπήρξε στόχος πειρατικών επιδρομών κατά τους αιώνες, καθώς και επιδρομών των ηγεμόνων της Δύσης. Το 1147 ο βασιλιάς της Σικελίας προσπάθησε να την καταλάβει χωρίς επιτυχία και αναγκάστηκε να αποχωρήσει με σοβαρές απώλειες. Μετά από έναν αιώνα, το 1248, ύστερα από πολιορκία 3 χρόνων ο πρίγκιπας Γουλιέλμος της Αχαΐας, κατέλαβε τη Μονεμβασία και η απώλεια της υπήρξε σοβαρό πλήγμα για τον αυτοκράτορα της Νίκαιας Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο. Όταν ο Γουλιέλμος αιχμαλωτίστηκε από τους Βυζαντινούς στη μάχη της Πελαγονίας το 1259 κρατήθηκε αιχμάλωτος μέχρι το 1262, οπότε και δέχτηκε να παραδώσει στους Βυζαντινούς το κάστρο της Μονεμβασιάς. Έτσι η Μονεμβασία ορίστηκε έδρα Βυζαντινού στρατηγού και έδρα Ορθόδοξου μητροπολίτη.

Η ακμή της πόλης υπήρξε ραγδαία και η κύρια επίδοσή του πλυθησμού της ήταν το εμπόριο και η ναυτιλία, επίσης δημιουργήθηκαν προϋποθέσεις για την πνευματική και εκκλησιαστική ανάπτυξη, σε βαθμό που η περίοδος ως το 1460 να θεωρείται « η χρυσή εποχή» της πόλης. Την ειρηνική ζωή της Μονεμβασίας κατά τον 14ο αιώνα τάραξαν πειρατικές επιδρομές και εσωτερικές συγκρούσεις. Η άλωση της Κωνσταντινούπολης υπήρξε η αφετηρία για την παρακμή της Μονεμβασιάς. Το 1395 οι Τούρκοι προσπαθούν να την καταλάβουν, ενώ το 1460 ο Μωάμεθ Β' έφθασε στην Κόρινθο, προχώρησε στη Λακωνία, κατέλαβε τα φρούρια της Αχαΐας και της Ηλείας και τον Ιούλιο του 1461 του παραδόθηκε το Σαλμενίκο, το τελευταίο κάστρο του Ελληνικού δεσποτάτου. Έτσι η Μονεμβασία έγινε Τουρκική κατάκτηση. Στα τέλη του 1463 περιήλθε στους Βενετούς, στους οποίους παρέμεινε ως το 1540, όταν με τη Βενετοτουρκική συνθήκη ειρήνης παραδόθηκε και πάλι στους Τούρκους. Οι περισσότεροι κάτοικοί της τότε την εγκατέλειψαν και κατέφυγαν στα βενετοκρατούμενα νησιά, κυρίως στην Κέρκυρα και την Κρήτη. Η ανάκτηση της Πελοποννήσου από τους Βενετούς το 1685 έκανε τη Μονεμβασία, πρωτεύουσα του διαμερίσματος της Λακωνίας. Ο πληθυσμός της που το 1700 είχε φθάσει στους 8.000 περίπου, μειώθηκε πάλι κατά τη 2η τουρκοκρατία μέχρι και το 1821. Κατά τα Ορλωφικά, το 1770, ο μητροπολίτης Μονεμβασίας Άνθιμος ο Λέσβιος όπλισε σώμα Μονεμβασιωτών και απέκλεισε τους Τούρκους στο φρούριο, όμως οι πολιορκητές δέχθηκαν επίθεση απο Αλβανούς, διασκορπίστηκαν και πολλοί αιχμαλωτίστηκαν ή φονεύθηκαν. Κατά την Ελληνική επανάσταση, το φρούριο της Μονεμβασίας πολιορκήθηκε από ξηρά και θάλασσα και ύστερα από τετράμηνη πολιορκία παραδόθηκε στους Έλληνες στις 23 Ιουλίου 1821.


Δείτε το Κάστρο της Μονεμβασιάς στο street view

Δείτε την επίσημη ιστοσελίδα της Μονεμβασιάς 

Δείτε το στο χάρτη:


ΠΗΓΗ:Wikipedia