ΔΕΛΦΟΙ - ΑΜΦΙΣΣΑ (DELFI - AMFISSA - GREECE N38'28553 E22'30032)

Οι Δελφοί ήταν αρχαία Eλληνική πόλη στην οποία λειτούργησε το σημαντικότερο μαντείο του αρχαιοελληνικού κόσμου.

Η πόλη αναφέρεται από τους Oμηρικούς χρόνους με την ονομασία Πυθώ. Στην αρχή των ιστορικών χρόνων ήταν μία από τις πόλεις της αρχαίας Φωκίδας, αλλά σταδιακά ο ρόλος της πόλης εξελίχθηκε σε πανελλήνιο κέντρο και ιερή πόλη των αρχαίων Ελλήνων. Οι Δελφοί διατήρησαν τη σημαντική τους θέση μέχρι τα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ., οπότε δόθηκε οριστικό τέλος στη λειτουργία του μαντείου με διάταγμα του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄.

Τα παλαιότερα ευρήματα στους Δελφούς χρονολογούνται στο 4000 π.Χ. και στο ξεκίνημα της Μυκηναϊκής περιόδου εγκαταστάθηκαν στο χώρο των Δελφών Αχαιοί από τη Θεσσαλία που ίδρυσαν μια οργανωμένη πόλη, η οποία αναφέρεται στον κατάλογο των Νεών της Ιλιάδας, με το όνομα Πυθώ. Η Πυθώ ήταν μία από τις 9 Φωκικές πόλεις που συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο, στο πλευρό των υπολοίπων Αχαιών. Με το τέλος της Μυκηναϊκής περιόδου η πόλη εγκαταλείφθηκε μέχρι τον 8ο αι. π.Χ. Σύμφωνα με την παράδοση, στην περιοχή των υπήρχε ενα ιερό αφιερωμένο στη γυναικεία θεότητα της Γαίας και φύλακάς του ιερού είχε τοποθετηθεί ο φοβερός δράκοντας Πύθων, κύριος του ιερού έγινε ο Απόλλωνας όταν σκότωσε τον Πύθωνα. Όταν επικράτησε οριστικά η λατρεία του Απόλλωνα και άρχισε η ανάπτυξη του ιερού και του μαντείου. Προς το τέλος του 7ου αι. π.Χ. οικοδομήθηκαν οι πρώτοι λίθινοι ναοί, αφιερωμένοι ο ένας στον Απόλλωνα και ο άλλος στην Αθηνά, που λατρευόταν επίσημα. Από τον 8ο αιώνα με τη λατρεία του Απόλλωνα, το ιερό των Δελφών απέκτησε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, ενώ η επιρροή του εξαπλώθηκε σταδιακά σε ένα μεγάλο τμήμα του ευρύτερου χώρου της ανατολικής Μεσογείου. Σημαντικός αριθμός αφιερωμάτων που βρέθηκαν προέρχεται ακόμα και από περιοχές της Συρίας και της Αρμενίας, γεγονός που μαρτυρά την έκταση της επιρροής του ιερού. Λόγω του μεγάλου κύρους του μαντείου, οι Ελληνικές πόλεις κατέφευγαν σ’ αυτό για να βοηθηθούν στη λήψη σημαντικών αποφάσεων.
Το ιερό των Δελφών έγινε σταδιακά κέντρο της σημαντικότερης Αμφικτυονίας του αρχαίου Ελληνικού κόσμου, της Δελφικής Αμφικτυονίας. Στις αρχές του 6ου π.Χ. αιώνα η Δελφική Αμφικτυονία διεξήγαγε πόλεμο με την γειτονική πόλη των Δελφών, την Κρίσα. Ο πόλεμος ονομάστηκε Α΄ Ιερός πόλεμος και είχε ως κατάληξη την καταστροφή της Κρίσας. Αποτέλεσμα του πολέμου ήταν οι Δελφοί να αυξήσουν την πανελλήνια θρησκευτική και πολιτική τους επιρροή και να μεγαλώσουν σε έκταση. Παράλληλα μετά το τέλος του πολέμου το 586π.Χ. διοργανώθηκαν για πρώτη φορά τα Πύθια, οι δεύτεροι σε σημασία πανελλήνιοι αγώνες μετά τους Ολυμπιακούς. Την περίοδο των Περσικών πολέμων το μαντείο των Δελφών εξέδωσε αρκετούς δυσοίωνους χρησμούς για τις Ελληνικές πόλεις. Ο Ηρόδοτος αναφέρει πως οι Δελφοί δέχτηκαν επίθεση από τους Πέρσες και πως αφού ο Ξέρξης πέρασε τις Θερμοπύλες και κατευθυνόταν προς τη Φωκίδα, έστειλε ένα στρατιωτικό σώμα προς τους Δελφούς για να αποσπάσει θησαυρούς. Όταν οι Πέρσες πλησίασαν τους Δελφούς, δύο κορυφές από τον Παρνασσό αποκόπηκαν και έπεσαν πάνω τους. Οι Δελφοί παρέμειναν ανεξάρτητη πόλη μέχρι το 448 π.Χ. όταν οι Αθηναίοι βοήθησαν του Φωκείς να εντάξουν το ιερό στην ομοσπονδία τους. Οι Σπαρτιάτες αντέδρασαν και έτσι ξέσπασε ο Β΄Ιερός πόλεμος. Οι Σπαρτιάτες αρχικά επανέφεραν την πόλη στην προηγούμενη κατάστασή της αλλά με νέα παρέμβαση των Αθηναίων η πόλη αποδόθηκε πάλι στους Φωκείς. Οι Φωκείς διατήρησαν τον έλεγχο του μαντειου μέχρι το 421 π.Χ.

Το 421π.Χ. η πόλη των Δελφών ανεξαρτητοποιήθηκε και πάλι ως συνέπεια της Νικίειου ειρήνης. Το 356 π.Χ. οι Φωκείς κατέλαβαν τους Δελφούς, όταν το αμφικτιονικό συνέδριο, που ελεγχόταν τότε από τη Θήβα, τους επέβαλλε ένα βαρύ πρόστιμο. Το γεγονός αυτό οδήγησε στο ξέσπασμα του Γ΄Ιερού πολέμου. Κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου λεηλατήθηκαν όλοι οι θησαυροί των Δελφών για να χρηματοδοτηθεί ο στρατός των Φωκέων. Οι Φωκείς τελικά ηττήθηκαν 10 χρόνια μετά με επέμβαση του Φιλίππου και οι Δελφοί πέρασαν πάλι στον έλεγχο της Δελφικής αμφικτυονίας που πλέον ελεγχόταν από τους Μακεδόνες. Ο Δ΄Ιερός πόλεμος ξέσπασε το 339 π.Χ. στον οποίο αναμείχθηκαν οι Λοκροί της Άμφισσας και οδήγησε τελικά στην επέμβαση του Φιλίππου στη νότια Ελλάδα.  Κατά τον 3ο αι. π.Χ. οι Δελφοί πέρασαν στον έλεγχο της νέας δύναμης που αναδείχτηκε στην νότια Ελλάδα, της Αιτωλικής Συμπολιτείας. Οι Αιτωλοί κατέλαβαν το ιερό το 290 π.Χ. και λίγα χρόνια μετά, το 279 π.Χ., αυτό βρέθηκε σε κίνδυνο από την επιδρομή των Γαλατών στον Ελλαδικό χώρο. Την επιδρομή αυτή αντιμετώπισαν με επιτυχία οι Αιτωλοί και η πόλη συνέχισε να ευδοκιμεί. Το 190 π.Χ. οι Ρωμαίοι αφαίρεσαν από τους Αιτωλούς την κυριαρχία στο μαντείο των Δελφών. Κατά τη διάρκεια των Μιθριδατικών πολέμων οι Δελφοί λεηλατήθηκαν από τον Ρωμαίο στρατηγό Σύλλα το 86 π.Χ. ενώ το 83 π.Χ., οι Μαίδοι, θρακικό φύλο, πραγματοποίησαν επιδρομή στους Δελφούς, πυρπόλησαν το ναό, λεηλάτησαν το ιερό και έκλεψαν το «άσβεστο πυρ» από το βωμό. Στη διάρκεια των πρώτων χριστιανικών χρόνων το Μαντείο των Δελφών είχε πια παρακμάσει. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των λιγοστών επισκεπτών δεν ήταν η θρησκευτική πίστη, αλλα τα πλούσια και επιβλητικά καλλιτεχνικά αρχιτεκτονήματα του χώρου, πολλα απο τα οποία είχαν σχεδόν καταρρεύσει. 

Η προσπάθεια του αυτοκράτορα Ιουλιανού να εμψυχώσει τον αρχαίο κόσμο και την ειδωλολατρική θρησκεία αποδείχτηκε ανεπιτυχής. Ο γιατρός Ορειβάσιος που στάλθηκε από τον αυτοκράτορα για να ζητήσει χρησμό, πήρε μια αποκαρδιωτική απάντηση από το Μαντείο. Από τότε το μαντείο έχασε την παλιά του αίγλη και ακτινοβολία. Εξακολούθησε να υπάρχει τυπικά μερικά χρόνια ακόμη, ώσπου το 394 ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Μέγας, με διάταγμά του, το έκλεισε δια παντός, για να μην πλήττει τη διάδοση της χριστιανικής πίστης. Με την επικράτηση του Χριστιανισμού, οι Δελφοί εγκαταλείφθηκαν στις αρχές του 7ου αι. μ.Χ., κατά την περίοδο των Σλαβικών επιδρομών. Ο χρόνος και οι φυσικές καταστροφές συμπλήρωσαν την ερήμωση του τόπου και στην θέση των ερειπίων ιδρύθηκε το χωριό Καστρί. Μετά το 1600 εκφράστηκε η ανάγκη να μετακινηθεί το χωριό για να γίνουν ανασκαφές, αλλά οι κάτοικοι αρνούνταν. Το χωριό τελικά μετακινήθηκε όταν καταστράφηκε από σεισμό και οι κάτοικοι έδωσαν τον αρχαιολογικό χώρο με αντάλλαγμα ένα νέο χωριό. Έτσι το 1893 ήρθαν στο φως σημαντικά κτήρια του ιερού του Απόλλωνα, όπως επίσης και χιλιάδες αντικείμενα και γλυπτά. Ο Θησαυρός των Αθηναίων αναστηλώθηκε ολόκληρος λόγω του πλήθους των αυθεντικών αρχαίων αντικειμένων. Αργότερα ο Βωμός των Χιωτών αναστηλώθηκε το 1959 από την Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία. Σήμερα οι Δελφοί είναι μια περιοχή με έντονο τουριστικό ενδιαφέρον λόγω του αρχαιολογικού χώρου και του μουσείου. Η περιοχή έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Δείτε το στο χάρτη:

ΠΗΓΗ:Wikipedia